„Mile-per-minute-Murphy” to nazwa pierwszego rekordu prędkości ustanowionego pod koniec XIX wieku. Podążając za pociągiem wzdłuż drewnianej platformy między torami kolejowymi, Charles Murphy rozpędził swój rower do 100,2 km/h i pokonał dystans jednej mili w ciągu jednej minuty. Do tyłu samochodu przymocowano sztywny daszek, aby zwiększyć opór powietrza, co zapewniło rekord świata w prędkości na rowerze.
Od stu lat zawodowi kolarze walczą o dominację wykorzystując siłę własnych mięśni, samochody, napęd elektryczny, a nawet odrzutowy. Nie ustalono jednak granicy dla największej prędkości na rowerze. Każda dyscyplina ma swoich mistrzów. A rekordzistami są osoby osiągające sukcesy.
Rekord prędkości na rowerze
To nie rower ustanawia rekordy, ale kolarz. Sprawność fizyczna i doświadczenie sportowca, który przygotował pojazd do zdobycia nieuchwytnego rekordu, gwarantuje osiągnięcie wyniku. Najwyższą klasę jazdy pokazało wielu zawodowych kolarzy, takich jak Lance Armstrong, Fabian Cancellara, Alberto Contador, Müller Korenek i inni.
Na równej drodze
Rowery szosowe to najwyższa prędkość. Ludzie wybrali słynną Równinę Bonneville (Utah, USA) do ustanowienia światowych rekordów prędkości. Płaskie solne złoże wyschniętego starożytnego jeziora określane jest jako zjawisko przestrzenne na naszej planecie. Tutaj Fred Rompelberg ustanowił rekord prędkości na torze samochodowo-rowerowym. 50-letni sportowiec z Holandii zdołał osiągnąć prędkość maksymalną 268,8 km/h przy użyciu specjalnego pojazdu o lekkiej konstrukcji (dragster).
Księga rekordów Guinnessa określiła tę liczbę jako limit dla osoby prowadzącej rower. Światowy rekord prędkości pozostawał nieosiągalny od 1995 do 2018 roku. Denise Mueller Korenec (USA) pokonała zawodniczkę. Dziewczyna przejechała część trasy za sportowym samochodem, a następnie przeszła do samodzielnego wyścigu z zadziwiającym rekordem 295,6 km/h.
Wyższy wynik osiągnął w 2014 roku Szwajcar Francois Gissi. Ekstremalny rowerzysta osiągnął najwyższą prędkość 333 km/h, zdołał wyprzedzić sportowe Ferrari w 4,8 sekundy na odcinku 402 m. Zwycięstwo nie może być jednak uznane za sprawiedliwe. Sportowiec nie wykorzystał siły mięśni, ale zainstalował w rowerze silnik odrzutowy.
Downhill
Rekord wszech czasów należy do francuskiego kolarza wyścigowego Erica Barona. Trasa narciarska była doskonale przygotowana, aby osiągnąć maksymalną prędkość zjazdu. Używanie kopuły owiewki na górze było zbyt niebezpieczne, więc do ustanowienia rekordu świata zaprojektowano specjalny rower górski. W 2015 roku mistrz, ubrany w specjalny strój, osiągnął prędkość 223,2 km/h.
Inne rekordy posiada również zdesperowany jeździec:
- 400m szutrowy zjazd. – 210, 4 km/h;
- ze szczytu wygasłego wulkanu, 130 km/h.
W 100m.
W 1994 roku Peter Rosenahl ustanowił nowy rekord świata na prostym dystansie 100 m bez żadnego sprzętu i pomocy. Rowerzysta osiągnął prędkość 29,7 km/h w 12 sekund.
Holender był również w kontakcie z mistrzostwem. Sebastian Bowyer zdołał osiągnąć na swoim motocyklu prędkość maksymalną bliską 133,78 km/h. Aby osiągnąć taki wynik, mistrz przyspieszył na 8 km. Ligerad, przykryty owiewką jak kokon motyla, został zbudowany przez studentów w Amsterdamie.
Aby nadążyć za szybkością
W wymagającej imprezie nie wystarczy jechać szybko. Ważne jest, aby utrzymać tempo przez cały kurs. Ondrej Sosenka, znany czeski kolarz, wygrał w 2005 roku wyścig kolarski w Moskwie, legitymując się rekordem prędkości 49,7 km/h przez godzinę. Sędziowie zauważyli: ustanowienie wyższego rekordu nie było możliwe ze względu na rower ze stałą przekładnią, jednobiegowy.
Możliwości niewprawnego jeźdźca
Przeciętny człowiek nigdy nie osiągnie rekordowych prędkości bez specjalnego treningu. Ale rowerzysta, który jeździ 1 godzinę dziennie, jest ciekawy: jak szybko można jechać po znanych drogach, nie biorąc udziału w zawodach sportowych.
| Typ roweru i charakterystyka jazdy | Średnia prędkość (km/h) |
|---|---|
| Góra | 18-20 |
| Droga | 20-25 |
| Rower górski (droga w lesie) | 15 |
| Middle | 12-19 |
| Rower miejski | 10-15 |
| Na śniegu, ścieżkach z opadłymi liśćmi | 5-8 |
| Płaski szlak (trzymanie prędkości przez kilka minut) | 30-40 |
W byłym Związku Radzieckim ustalono normy GTO dla rowerzystów. Złotą odznakę otrzymywali mężczyźni w wieku 19-28 lat, jeśli przejechali 20 km/ 43 min. Kobiety w wieku 18-28 lat zostały nagrodzone po pokonaniu 10 km/ 25 min.
Jakie kryteria wpływają na prędkość
Na świecie jest wiele rekordów prędkości: na płaskiej trasie, w zjeździe, na sto metrów, czy za utrzymanie prędkości przez godzinę. Pogoda, nachylenie, konstrukcja roweru, inżynieria, a nawet doping – wszystko to wpływa na osiągi. Dlatego nie można porównywać osiągów rowerzysty jadącego z górki czy na autostradzie.
Poziom sprawności fizycznej
Siła fizyczna, wytrzymałość i doświadczenie to najważniejsze składniki udanego kolarza. Kondycja wpływa na szybkość bardziej niż model roweru. Wysportowany kolarz na rowerze górskim może z łatwością wyprzedzić rower szosowy i dotrzymać kroku podjazdom. Nawet niewprawny kolarz może pokonać dystans 10 km z prędkością 18 km/h. Wyszkolony rowerzysta jest kilka razy szybszy i na dystansie 100 km utrzymuje prędkość 30 km/h.
Odporność na wiatry czołowe
Gdy tylko wieje czołowy wiatr, rower zwalnia z prędkością 10-15 km/h. Zwiększone ciśnienie powietrza jest odczuwalne przy prędkości 25 km/h. Ze względu na budowę rowerów górskich (szeroka kierownica, niskie siodełko) pojazd jest trudniejszy w obsłudze niż rowery szosowe. Na przykład Markus Stockl (mistrz Austrii) musiał wstrzymać oddech na cały wyścig (40 sekund), aby pokonać opór prądów powietrza. Przed oporem powietrza można się ukryć wykorzystując przestrzeń powietrzną, która tworzy się za samochodem.
Opór toczenia
Nieprzyjemności pojawiają się już w momencie, gdy rowerzysta zaczyna jeździć. W miarę nabierania prędkości opór maleje. Problem może być rozwiązany przez:
- ciśnienie w dętce;
- właściwą oponę;
- większe koła;
- waga jeźdźca.
Mimo aerodynamicznego „pancerza” mistrz świata Eric Baron rozbił się podczas zjazdu z alpejskich gór. Stały opór powietrza i rosnące wibracje przewróciły Red Ridera, ciągnąc go ze szczątkami roweru przez pół kilometra.
Tarcie w przekładniach
Zużyty element, stara piasta, brudny, niesmarowany łańcuch to wszystko, co może uniemożliwić kolarzom nabranie prędkości. „Zdrowie” przekładni może mieć wpływ na to, jak dobrze się jeździ. Podniesienie zbyt dużych amortyzatorów może spowolnić Cię na prostej drodze, ale sprawić, że będziesz podróżował szybciej na wyboistej drodze. To także dobra rada dla pro riderów, którzy nie chcą jeździć na plecach roweru z amortyzatorem.
Wniosek
Union Cycliste Internationale ratyfikuje najbardziej niesamowite rekordy. Union Cycliste Internationale wierzy, że w świecie osiągnięć sportowych zawsze znajdzie się miejsce dla tych, którzy nie przestali „wymyślać roweru na nowo” i nadal marzą.
