Rowery do derby i street bike – cechy, wskazówki przy wyborze

Od momentu wynalezienia rower przeszedł długą drogę, ewoluując od zwykłego „szarpania kości” do cudu inżynierii. Przez długi czas konstrukcja roweru pozostawała prymitywna i nieskomplikowana, a jego głównym przeznaczeniem była jazda po wyjątkowo płaskich drogach.

Pojawienie się roweru górskiego w 1970 roku było katalizatorem rowerowej rewolucji. Miłośnicy jazdy na rowerze zaczęli zdobywać ten nierówny teren. Okazało się, że rowerami można sprawnie jeździć po stromych zboczach, sypkim piasku i błocie. W ten sposób w świecie kolarstwa pojawiły się nowe dyscypliny. Skoki w dal i street cycling z dnia na dzień stają się coraz bardziej popularne. A dziś porozmawiamy o rowerach, które zacierają granice i otwierają nowe horyzonty. Dart bike i street bike to bohaterowie tego artykułu.

Co to jest murawa bliźniacza i prosta?

W dosłownym tłumaczeniu z języka angielskiego słowo dirt-jumping oznacza „skakanie po brudzie”. Nie jest to najbardziej estetyczna nazwa sportu, ale jest w niej coś wyjątkowego. W przeciwnym razie dirt-jumping nie byłby osobnym sportem. Dirt-jumping odnosi się do jazdy rowerem po specjalnym torze z rampami. Wzloty i upadki, zawrotne skoki i oszałamiające piruety w powietrzu – widowisko robi wrażenie.

W przeciwieństwie do dirt-jumpingu, street-jumping jest dyscypliną rowerową, która pozostaje w granicach miasta. To taka sama jazda na rowerze po specjalnym torze, ale wszystkie przeszkody są zmontowane z miejskiego krajobrazu. Są też zawrotne skoki i pokonywanie przeszkód, ale to wszystko odbywa się na betonowym terenie.

Niewtajemniczonym może się wydawać, że dirt-jumping i street-jumping to identyczne pojęcia. Jedyną różnicą jest kurs. Odpowiednio, na tym samym rowerze można uprawiać dwa rodzaje kolarstwa jednocześnie. Ale tak nie jest. Jest sporo subtelności i niuansów, których nie można pominąć.

Cechy charakterystyczne roweru prostego lub derby

Solidne, trwałe i odporne na uszkodzenia rowery uliczne i dirtowe należą do tej samej kategorii co zmodyfikowane rowery górskie. Ale nie są takie same, są między nimi oczywiste różnice, wynikające przede wszystkim ze specyfiki toru i specyfiki użytkowania. I tu powinniśmy zwrócić uwagę na nazwę dyscypliny:

• dirt – skoki od słowa „brud, zabrudzenie”.
• street-jumping od słowa „ulica”.

Ta ostatnia dyscyplina polega na wykonywaniu skomplikowanych akrobacji z przeniesieniem środka ciężkości na tylne koło. Różnorodność elementów w tym sporcie implikuje pewne cechy techniczne rowerów i ich nienaganne prowadzenie.

Zasadniczo wszystkie rowery do dirt-jumpingu i street-rialu są wersjami rowerów górskich lub BMX. Z reguły są to dość ciężkie modele na kołach o średnicy nie większej niż 26 cali. Charakterystycznym elementem jest jednobiegowy układ napędowy. Faktem jest, że obecność kilku biegów nie daje absolutnie żadnych korzyści. Wręcz przeciwnie – zwiększa i tak już znaczną masę roweru.

Osoby początkujące w sportach ekstremalnych mogą kupić specjalne rowery produkowane seryjnie. Nazywane są one „komplitami” i przeznaczone są do niewielkich obciążeń. Dla bardziej doświadczonych i profesjonalnych jeźdźców, budują oni swojego własnego konia, starannie dobierając komponenty do swojego stylu jazdy i trasy.

Cechy

Czym więc różnią się rowery dirt-jumpingowe i streetowe od dobrego roweru górskiego? Przyjrzyjmy się szybko konstrukcji:

• Ramka. Rama roweru musi wytrzymać wyjątkowo duże obciążenia. Należy wziąć pod uwagę, że podczas wykonywania trików jeździec wykonuje skoki z dość dużych wysokości. Nie każda rura aluminiowa wytrzyma gwałtowne wstrząsy i inne mechaniczne nadużycia. Chrom (stop stali z chromem i molibdenem) jest znacznie lepszym wyborem, ponieważ zmiękcza naprężenia i skutecznie absorbuje uderzenia. Zawodowi sportowcy często wybierają ramy o zmiennej grubości ścianek, gdzie grubsza warstwa znajduje się w miejscach najbardziej narażonych na uszkodzenia. Istnieje również przyzwoity wybór w zakresie ram ze stopu aluminium. Nie są one tak wytrzymałe jak na przykład chrom czy karbon, ale nadają się dla początkujących kolarzy, którzy dopiero poznają istotę ekstremalnego kolarstwa. Standardowe zestawy często budowane są na ramach ze stali Hi-Ten.
• Geometria ramy. I tu zaczyna się wyraźna różnica między klasycznymi rowerami górskimi a ich ekstremalnymi sportowymi modyfikacjami. Ponadto doświadczeni zawodnicy wyraźnie widzą różnicę w geometrii roweru dla street i dert. Główna różnica leży w długości górnej rury. W przypadku durt wynosi on 570-590 mm, tylny trójkąt ograniczony jest limitem 410 mm, a kąt pochylenia kolumny kierowniczej wynosi 68-70 stopni. Z kolei rowery streetowe mają znacznie szerszy kąt nachylenia kierownicy (71-74 stopnie) i długość ramy nie większą niż 545 mm.
• Ustawienie wózka. Rowery dirt-jumpingowe mają dolny wspornik na tej samej wysokości co piasta lub niżej. Obniża to środek ciężkości roweru i prowadzi do lepszego przyspieszenia i przewidywalnego zachowania w locie. W przypadku modeli street-racingowych, wózek jest nieco wyższy, co pozwala na podniesienie ramy w pionie przy mniejszym wysiłku. Co więcej, przy umiarkowanie wysokim położeniu wózka znacznie łatwiej jest zamontować rurki na stopy, które są potrzebne do pokonywania poręczy i innych podobnych przeszkód.
• Średnica koła. Uniwersalny rozmiar dla obu dyscyplin to 24 cale. Nie jest jednak pozbawiony istotnych różnic. Na przykład przy montażu rowerów DTD stosuje się następujący schemat: średnica przedniego koła wynosi 26 cali, a tylnego 24 cale. W rowerach ulicznych rozmiary kół są identyczne – zazwyczaj 24 cale. Zapewnia to dobre prowadzenie roweru i dobrą zwrotność, które są kluczowymi pojęciami dla tej dyscypliny.
• Rodzaj widelca. Istnieją tylko dwa rodzaje widelców: sztywne lub amortyzowane, o skoku nie większym niż 130 mm. W przypadku motocykli ulicznych najlepszy jest ten pierwszy: oferuje pełną kontrolę i największy możliwy zakres skoku. Przeznaczeniem widelca amortyzowanego są rowery do dirt-jumpingu. Ale tu musimy podkreślić jedno: są one montowane jako wersje budżetowe na seryjnych komplitach, co oznacza, że szybko stają się bezwartościowe.
• Kierownica. Szerokość jest głównym parametrem w tym komponencie. Zależy to również od wymiarów jeźdźca. W szczególności dla sportowców płci męskiej optymalna szerokość kierownicy wynosi 700 mm, dla kobiet i młodzieży – 680 mm. Rodzaj widelca ma znaczenie: sztywna kierownica rowerowa powinna mieć co najmniej 3 cale wysokości, amortyzowana – co najmniej 2 cale. Rowery Street-Rail mogą być wyposażone w kierownicę z krótkim wspornikiem (36 do 50mm).
• Hamulce. Niektórzy twierdzą, że na rowerach tego planu w ogóle nie potrzeba. Po części jest w tym trochę prawdy – doświadczeni zawodnicy, pewni swoich sił i możliwości roweru, naprawdę nie potrzebują hamulca (zwiększa on tylko wagę roweru). Ale początkujący kolarze, którzy szlifują swoje umiejętności na „komplitach” na pewno potrzebują hamulców. Hamulce tarczowe zapewniają wystarczające bezpieczeństwo. Mechanika czy hydraulika? Tutaj każdy ma prawo sam zdecydować, co jest wygodniejsze i praktyczniejsze w użyciu. Ale powiemy, że mechanika jest łatwiejsza w obsłudze, gdy hamulce hydrauliczne są wygodniejsze w użyciu.

Jak widać, różnice są i to spore. To właśnie połączenie tych punktów ma bezpośredni wpływ na powodzenie wykonywania trików i bezpieczeństwo rowerzysty. Jest jeszcze jedna rzecz, na którą warto zwrócić uwagę przy siodełku rowerowym. Zarówno modele BMX, jak i rowery dirt-jump i street-rial wyposażone są w lekkie, kompaktowe siodełka o ergonomicznym kształcie.

Wykaz producentów

Branża rowerowa składa się z wielu producentów. Niektóre z nich istnieją od dawna i dopiero budują swoją reputację, robiąc niezawodne, wysokiej jakości rowery – na przykład Santa Cruz. Niektóre z nich dopiero niedawno weszły na rynek i teraz podejmują wspólne wysiłki, by trafić do szerszego grona klientów.

Producenci rowerów street i derby to osobna kategoria marek znanych tylko wąskiemu gronu sportowców i fanów ekstremalnej jazdy. Są to zazwyczaj dojrzałe firmy, które produkują wyczynowe rowery o najwyższej jakości. Oto kilka bardziej znanych nazwisk.

HARO .

Amerykańska firma produkująca rowery do różnego rodzaju freestyle’u, a także rozmaite komponenty i akcesoria takiego planu. Firma została założona jeszcze w 1978 roku. Jej założyciele postanowili skupić się na produkcji wysoko wyspecjalizowanych rowerów, przeznaczonych do ekstremalnej jazdy. Dziś na ich produktach skupiają się profesjonalni kolarze. Marka posiada w swojej ofercie rowery BMX oraz rowery górskie. Haro było pionierem w produkcji ram i widelców freestylowych, a jego rowery są uważane za najlepsze maszyny do jazdy street i dert.

Specjalistyczne

Nazwa tej marki jest na uszach każdego, kto choć raz zainteresował się różnorodnością rowerów przeznaczonych do ekstremalnej jazdy. Specialized to amerykańska firma, która specjalizuje się w produkcji rowerów profilowych przeznaczonych do streetu, dertów i innych dyscyplin trikowych. Marka zyskała zaszczytny tytuł naczelnego innowatora – Specialized regularnie wprowadza na rynek zupełnie nowe rozwiązania, dzięki czemu wyprzedza konkurencję, a czasem wyprzedza czas. Historia firmy sięga 1974 roku. Przez ten czas marka przeszła długą drogę od modeli customowych na zamówienie do masowo produkowanych rowerów w różnych klasach i kategoriach. Rowery Specialized nie są tanie, ale za te pieniądze klient otrzymuje bezkonkurencyjną jakość, gwarancję i trwałość.

Specialized to wiodący producent rowerów do dirt-jumpingu i street-racingu. Zawodowi sportowcy często wygrywają międzynarodowe wyścigi w swoich dyscyplinach na rowerach ze słynnym logo. P-series 3 posiada najwyższej jakości aluminiową ramę, kute dropouty i sportowy widelec 100 mm.

NS Bikes

Kolejny producent, ale tym razem polskiego pochodzenia. Firma specjalizuje się w produkcji rowerów do freestyle’u i innych ekstremalnych dyscyplin. Marka dość skutecznie konkuruje z mastodontami rynku rowerowego (w tym z amerykańskimi producentami). NS Bikes zajmuje się produkcją ram do rowerów ulicznych od 2000 roku. Dodatkowo, odpowiednio duży wybór komponentów i części do rowerów customowych jest produkowany przez tę samą firmę.

Wśród różnorodnych modeli dostępny jest również najwyższej klasy asortyment do dirt-jumpingu i street-rialu. Mowa o Slash Junior. W tej kategorii Metropolis, Clash 2, Moverment są uważane za bardzo obiecujące modele. Dwa rowery, które ostatnio zostały przedstawione szerszej publiczności to Fuzz i Snabb.

Porady dotyczące wyboru

A więc zamierzasz opanować ekstremalną technikę jazdy na nartach i nawet udało Ci się osiągnąć jakieś wyniki. Jaki rower w pełni zaspokoi potrzeby kolarza? Rower na street lub dert powinien być wytrzymały, sterowalny, responsywny i mieć nienaganną specyfikację. Ale są też inne względy:

• Wysokość jeźdźca. wysokość to jedno z głównych kryteriów, jakimi powinieneś się kierować przy wyborze roweru. Rozmiar ramy ma kluczowe znaczenie. Rowerzyści wyżsi niż 180 centymetrów powinni rozważyć rowery z kołami co najmniej 26 cali.
• Typ opony. Trzeba wziąć pod uwagę specyfikę danej dyscypliny. Oczywiste jest, że w dirt-jumpingu koła pojadą po luźnym podłożu, a w prostym – po gładkim asfalcie. Jednak w obu przypadkach guma powinna być dobrej jakości, a koła powinny mieć wyłącznie podwójne obręcze. Doświadczeni jeźdźcy zalecają stosowanie opon z wyraźnym wzorem bieżnika lub zwykłych slicków do dert. Do ekstremalnej jazdy po kamiennej dżungli slicki też są w porządku.
• Skrzynia biegów i liczba przełożeń. Z jakiegoś powodu producenci lubią wciąż oferować rowery do dirt-jumpingu i street-rally z wielobiegowymi przekładniami jako wyposażenie standardowe. W praktyce opcja ta jest często zbędna i obciąża rower. Ale to nie wszystko. Co gorsza, obecność wielobiegowej skrzyni biegów odbiera siłę ramie i innym komponentom. Wykonuje się go częściej ze względu na oszczędność. Nie bardzo wiadomo, gdzie ta ekonomia się pojawia. Dlatego warto poszukać roweru, który nie ma zbędnych elementów.
• materiał ramy i widelca. Jak zapewne wiecie, nie wchodzi się w joyriding czy street-racing po taniości. Producent powinien zrobić rower tak niezawodny jak karabin szturmowy Kałasznikow, który nie pozwoliłby rowerzyście zrobić sobie krzywdy. W związku z tym materiałem ramy i widelca nie jest oczywiście aluminium. A jeśli już, to powinien być to stop najwyższej jakości, zapewniający wysoką trwałość i odporność na obciążenia mechaniczne. Chrom jest najlepszym rozwiązaniem.

Jeśli dopiero zaczynasz przygodę z kolarstwem ekstremalnym, szukaj gotowych zespołów rowerowych. Zestawy są wypełnione dobrze wyglądającymi modelami, które pomogą Ci nauczyć się podstaw i wystarczą na kilka sezonów.

Wskazówki dotyczące użytkowania

Pewnie już się zorientowaliście, że dzisiejsza rozmowa dotyczyła dość niebezpiecznych dyscyplin rowerowych. Dirt-jumping i street-rial to ekstremalne i pewne ryzyko, to poważny trening fizyczny i oczywiście kontuzje. Nawet doświadczeni sportowcy nie są odporni na upadki. Kupując więc rower prosty lub derby, warto zaopatrzyć się w odpowiednią ochronę głowy i kończyn.

Jeśli rower się zepsuje, nie jest wskazane samodzielne wymienianie niektórych części na tańsze komponenty. Należy pamiętać, że nawet skok z niewielkiej wysokości i późniejsze lądowanie na twardej powierzchni to proces, w którym absolutnie wszystkie części i elementy roweru poddawane są ogromnym i intensywnym naprężeniom. Tania część o wątpliwej jakości tego nie wytrzyma, a konsekwencje mogą być katastrofalne.

Przed wyruszeniem w drogę rowerzyści powinni sprawdzić, czy ich rower jest w dobrym stanie technicznym i czy wszystkie komponenty są w dobrym stanie. Należy mieć świadomość, że stan roweru wpływa na to, jak bezpieczna jest jego jazda. Nie trzeba chyba dodawać, że regularna konserwacja roweru powinna być rytuałem.

Na szczególną uwagę zasługują rowery do dirt-jumpingu. Są one „zapieczone na brudno”, więc dokładne czyszczenie i smarowanie wszystkich części jest niezbędne po każdej jeździe.

Wniosek

Podsumowując, możemy powiedzieć, że dirt-jumping i street-jumping to osobna kategoria dyscyplin ekstremalnych, związana z pewnym ryzykiem i kontuzjami. Dlatego też pojawiły się specyficzne odmiany rowerów, które wytrzymują obciążenia dynamiczne i wymagające warunki.